- bendravardiklis
- bendravardi̇̀klis, bendravardi̇̀klė bdv.
.
.
bendravardiklis — bendravardìklis, ė adj. (2) mat. turintis bendrą vardiklį: Dvi ar kelios trupmenos vadinasi bendravardiklės, jei visos jos turi bendrą vardiklį Z.Žem … Dictionary of the Lithuanian Language
bendravardis — 1 bendravar̃dis, ė adj. (2) žr. bendravardiklis: Bendravardės trupmenos Z.Žem … Dictionary of the Lithuanian Language